Geplaatst op

Liesanne heeft begeleid gewoond en is sinds haar 19e zelfstandig. Nu op haar 26e heeft ze al lang geen begeleiding meer, want alles liep goed. Totdat… totdat het misging. De huur ging omhoog, zorgpremie ook, waardoor er uiteindelijk te weinig inkomen was. Dat inkomen bestond uit studiefinanciering en een baan in de huishoudelijke hulp. Dat was te weinig. Eerst sprongen haar ouders bij, en een vriendin. Liesanne: “Maar ik wou die niet te veel belasten met mijn problemen.” 

“Ik stond rood en kon niks”
“Toen de huur een paar keer niet afgeschreven kon worden, kreeg ik mails van Nijestee. Van het hoofd administratie en geldzaken of zoiets. Maar ja, ik stond gewoon rood dus ik kon niks met die mails. En toen belde Blanchemien. We hadden een fijn gesprek bij haar op kantoor. Ik voelde me gehoord. Met niet iedereen heb je die klik, maar met haar wel. Blanchemien begreep me gewoon goed. Haar kon ik makkelijk vertellen wat er allemaal aan de hand was. Uiteindelijk ben ik samen met haar bij de GKB* uitgekomen.” 

“Trouwens, eerst ben ik zelf naar de GKB gegaan. Ik had alle papieren en rekeningen enzo netjes in een map meegenomen. Toen zeiden ze: ‘dat ziet er keurig uit, jij redt het wel.’ Gelukkig ging Blanchemien de keer daarop met me mee naar de GKB. Ik had veel aan haar steun.” 

Gestopt met de opleiding
“Ik heb een paar mbo-opleidingen gedaan, op niveau 1 en 2 en de laatste op niveau 4. Maar omdat het niet lukte met alle problemen, ben ik gestopt. Het lesgeld moet ik nu nog betalen tot het einde van het studiejaar”, vertelt Liesanne. “Nu heb ik een huurschuld. En ik geloof ook nog bij de zorgverzekering. En natuurlijk een studieschuld. Ik weet het niet precies.” 

Last van mijn schouders
“Dat alles nu geregeld is, voelt alsof er een last van mijn schouders is gevallen. Ik heb er geen omkijken meer naar”, vertelt Liesanne. Ze durft te dromen over de toekomst. “Ja, een iets grotere woonruimte voor mij en mijn drie katten. Op een iets rustiger plek; het is hier gehorig en druk. En misschien wel samenwonen met mijn vriend. Wie weet kan ik meer uren werken, met eventueel een ander baantje ernaast: horecawerk bij festivals. En als alles rustig is, kan ik de studie misschien afmaken. Ach, het leven gaat met pieken en dalen, maar ook met plezier.” 

*GKB = Groningse Kredietbank. Die helpt mensen in schulden met advies en beheer van hun geld. 

Lees je dit en wil je Blanchemien meteen contacten? Doe dat!
Bel Nijestee via (050) 853 35 33 en vraag naar haar. 

“Blanchemien begreep me gewoon goed., ik voelde me gehoord.”  

Deel dit verhaal

Andere bewonersverhalen

Patrick Schuringa

Huurder Patrick denkt mee over aanpak Nijestee

Stel: je huurt een woning. Je bent best tevreden, maar niet over alles. Je vindt bijvoorbeeld de ingang van je woongebouw vaak vies en er zijn buren die er een zooitje van maken. Dan ga je bellen of mailen; je geeft de klachten door. En dan verwacht je dat er wat aan gedaan wordt. Dat is één manier. De andere manier is: de verhuurder vraagt aan jou wat jij zou doen. En wat je allemaal nog meer belangrijk vindt om fijn te wonen. En je gaat uitgebreid nadenken en praten met andere huurders en betrokken mensen over hoe huren in Groningen zou moeten zijn.
Lees meer

“Vroeger was alles beter? Nou, veel dingen zijn nú beter!”

Mevrouw Zuidema is recordhouder. Want ze woont al ruim 95 jaar in een huurhuis van Nijestee. (Of van de voorganger van Nijestee: Woningbouwvereniging Groningen.) Ze is geboren in Begoniastraat 46, na haar trouwen verhuisde ze naar nummer 101 en toen dat afgebroken werd, was er een huis om de hoek beschikbaar: op de Oliemuldersweg. Dat houdt in: bij de eerste verhuizing moest de huisraad 180 meter verplaatst worden, bij de tweede nog eens 60 meter. Binnen die kwart kilometer heeft een heel groot deel van haar lange leven tot nu toe zich afgespeeld.
Lees meer